FATIMA DE POES, een bereisde moslima zonder hoofddoekje

‘Lieve kijkbuiskinderen, vandaag is in het grote dierenbos Fatima de Poes aangekomen. Ze is een bereisde moslima zonder hoofddoekje. Ze staat open voor de dieren in het bos, maar ze is ook een kat. Als het haar niet bevalt, slaat ze van zich af. En zo hoort dat.

‘Hallo Fatima waar kom je vandaan?’ Boegroet Margaretha Bontekoe.
‘Ik kom uit Marokko maar in ben geadopteerd door Nederlandse ouders. Ik kan me slechts vaag herinneren waar mijn biologische moeder vandaan komt. In mijn dromen voel ik de hitte door mijn haren en ruik ik de zilte zee. Mijn huis is een kartonnen doos met een slecht sluitend deurtje. Af en toe krijg ik een bord vol met gekookte vis dat ik opschrok als een kind uit Afrika.’
‘Och arm weeskind, kom maar in mijn vrouwenhuis wonen?’ blaat Margaretha Bontekoe zacht.
Terwijl Fatima de poes vleiend langs de grote kop van Margaretha Bontekoe strijkt, komt juffrouw Ooievaar aangevlogen en snatert berispend:
‘Margaretha… we moeten haar op Ebola controleren!’
Fatima de Poes kijkt juffrouw Ooievaar verbluft aan. Ze vindt haar maar een arrogante vogel en likt achteloos haar haren recht. Ze schrikt op als Martha de Hamster haar zus Myra achter een boom vandaan trekt.
‘Een boa? Hoor je dat Myra? De nieuwe bosbewoner draagt een boa met veren!’
‘Maar Martha, een boa heeft geen veren!’
‘Echt niet, waarom moeten we haar boa dan controleren?’ Martha de Hamster kijkt haar zuster Myra opeens verschrikt aan. ‘Je bedoelt een boa, een echte boa?’

Juffrouw Ooievaar zucht geïrriteerd en geeft Zoef de Haas de opdracht om de dierendokter Meindert het Paard te halen. Margaretha Bontekoe kauwt afwachtend op een grassprietje. Martha en Myra de hamsters kibbelen op een veilige afstand. En de poes? Fatima de Poes kijkt vermoeid voor zich uit.

‘Is hier wat te fixen?’ roepen Ed en Willem Bever zwaaiend met hun waterpomptang. ‘Een slecht sluitend deurtje hebben wij zo gepiept…’ ‘Ha ha, gepiept, vat je ‘m Ed?’
‘Dieren, dieren… we moeten haar op Ebola controleren!’ kleppert juffrouw Ooievaar er boven uit.
‘Een boot… ze is een bootvluchteling!’ piept Martha de Hamster beknepen in haar zusters oor.
‘Martha…’ zust Myra, ‘onze grootouders Goudhamster kwamen uit Syrië. Syrië is een land in het Midden Oosten en Marokko is een land uit Afrika.’
‘Het is zoals het is…’ herkauwt Margaretha Bontekoe.
‘Vis uit Afrika, hatsekidee, dat wordt lekker smikkelen en smullen.’ brult Luwieke de Vos.
‘Als daar maar geen kwik in zit,’ mompelt Stoffel de Schildpad argwanend, ‘ik voel me zo appelig.’

De voorheen zo vredelievende dieren uit het grote dierenbos zijn uit het lood geslagen. Hun eigen kleine wereld is opeens angstaanjagend groot geworden met zoveel informatie van buitenaf. Zelfs Meindert het Paard galoppeert hinnikend de menigte binnen en onderzoekt Fatima de Poes zonder af te wachten op haar goedkeuring. Als de check-up niks schrikbarends oplevert, durven de dieren dichter bij Fatima de Poes te komen met Stoffel de Schildpad voorzichtig op de achterhoede.

‘En ik dan? miauwt Fatima, ‘is er om mijn mening gevraagd? Ik zocht alleen maar een plekje in de zon om even uit te rusten. Ik hoef geen nieuw onderkomen. Ik ben een nomade. Ik ben thuis waar mijn hart is.’

Er valt een beschamende stilte. Fatima de Poes kromt haar rug bij zoveel muisstille gezichten. Ze blaast en briest en slaat wild naar de dieren om haar heen. Ze is een bereisde moslima zonder hoofddoekje maar ze is ook een kat. Als het haar niet bevalt, slaat ze van zich af. En zo hoort dat.

En dan nu knus naar jullie warme nestjes en denk er om… oogjes dicht en snaveltjes toe. Slaap lekker.

Korte Poncho

PONCHO nld 7
10 x 10 cm = 10 st x 7 toeren

80    Losse

I. 1 l., 1 v. in elke volgende l., eindig met 1 hv (draai)
II. 3 l. *1l., sla 1 over, 1 stk* herhaal, eindig met 1 hv (draai) 40 boogjes
III. 3. *1 stk in 1^ste boogje, 2 stk in elk boogje* herhaal, eindig met hv (draai) 80 stk.
IV.
Merkdraad in 1^ste stk (m.achter) 20^ste stk (li.schouder) 40^ste stk (mi.voor) 60^ste stk (re.schouder)
6 l. (=1stk+3l.) LET OP! 1 stk. In losse lus !!!
1 stk in 1 stk (19x) in 20^ste 2 stk; (19x) 1 stk in 40^ste 2stk-3 l.-2stk
(19x) 1 stk in 60^ste 2stk; (19x) 1 stk tot eind (84 stk)
V.
3 l., 1 stk tot li.schouder (20x), 2 stk tussen 2 stk; 1 stk tot mi.voor (21x) 1 stk-3 l.-1 stk;
1 stk tot re.schouder (21x), 2 stk tussen 2 stk; 1 stk tot mi.achter (21x) 1 stk-3 l.-1 stk
vastmaken aan 3 l. lus
Meerderingen zoals toer V. op schouders, mi.voor en mi.achter in totaal … toeren.
Na de laatste toer alleen mi.voor en mi.achter meerderen tot ca. 35 cm.

PHIL DOUCE PONCHO NA KRAAG:

OPTIE TOER I: 3 l (= 1 stk), 2 stk in de eerstvolgende stk, 1 l, * 3 stk en 1 l in de volgende 3 stk *, herhaal van *-* in totaal 26 keer, [3 stk, 1 l en 3 stk. in de volgende l-lus] (= meerdering middenvoor/achter), *3 stk en 1 l in de volgende 3 stk* herhaal van *-* in totaal 26 keer

OPTIE TOER II: 3 l, 1 l en 3 stk en 1 l in volgende l-lus * 3 stk en 1 l in de volgende l-lus *, herhaal van *-* in totaal 27 keer, [3 stk, 1 l en 3 stk in de volgende l-lus] (= meerdering middenachter), * 3 stk en 1 l in de volgende l-lus *, herhaal van *-* in totaal 27 keer, en eindig met 1 hv in de 3e l van het begin van de toer

Vanaf deze OPTIE TOER verder tot het werk klaar is: ga verder en haak zoals hierboven beschreven,

Ga verder tot een totale hoogte van ongeveer 52-54-56 cm vanaf de hals naar beneden middenvoor. Knip de draad af en zet vast.

AFWERKRAND (haaknaald 7):
Een toer stokjes als volgt: 2 stokjes in de losse opening en 2 stokjes tussen het ‘fluffy blokje van 3 stokjes’
Vervolg afwerkrand (haaknaald 6):
4 stokjes tussen de 2 stokjes (vanuit het fluffyblokje) en 1 vaste tussen de andere 2 stokjes

EEN GAPENDE MOND EN EEN WIJS BRILLETJE

Dwalend langs sinaasappel- en mandarijnenbomen beland ik bij een veld met nieuwe beplanting. Tussen de jonge boompjes ligt een blauwe waas fragieler dan een lavendelveld. Ik buk om de tere bloempjes te bekijken. Het gaat vanzelf dat ik slechts fluisterzacht het bloempje durf aan te raken. Strelend over de slapende kopjes met gesloten witte oogjes zit ik midden in het blauwe veld.
‘Nachtuiltje…’ hoor ik ruizen.
‘Nachtuiltje?’ dagdroom ik verward.

Ik pak een bloempje tussen duim en wijsvinger vast alsof ik het kopje even recht in de ogen wil kijken. Het onderste bloemblaadje wijkt naar beneden waardoor er een opening ontstaat. Het bloempje zit me een beetje aan te gapen. Niet alleen dat ene bloempje gaat als een bekje open ook andere bloempjes in het veld.

‘Leeuwenbekje,’ lispel ik, ‘geen nachtuiltje…’ Nogmaals streel ik over de bloempjes. Verschrikt fladdert een mot een stukje verder op.
‘Ook al zijn jullie met zo velen, ik laat me niet voor de gek houden, stelletje slaapkoppen!’

Thuisgekomen kan ik het niet laten om toch eens op google rond te neuzen. Leeuwenbekjes in allerlei kleuren en maten surfen aan me voorbij. Van Nature groeien ze op het Noordelijk halfrond… ‘waar ze in golvende stroken stralen als helder Noordelijk licht.’ Ga ik in gedachte verder.
Het blauwpaarse Leeuwenbekje in Marokko groeit op warme omploegde akkers. De bloem is ongeveer 2 centimeter lang met vijf lobben gerangschikt in twee lippen met een uitloper aan het eind. Het is een kruidachtige plant waarvan de larven van motten eten.
‘Motten… nachtvlinders?’ Ik klik opgewonden door naar de volgende bladzijde.
De grijze mot is familie van de uilen. ‘Uilen?’ Ik lees het nog eens over. ‘Ja, het staat er echt.’ De Boksbaardvlinder is een nachtvlinder uit de familie van de Uilen.

‘Nachtuiltjes…’ mompel ik verbaasd, ‘hebben die kleine slaapkoppen me toch niet om de tuin geleid.’

De gapende Leeuwenbekjes droomden over hun nachtelijke gasten. Met het dauw nog op hun lippen schudde ik ze wakker uit hun nachtrust.
Een lange tijd vergat ik te luisteren naar het zachte gefluister. De natuur in al haar puurheid is soms berispend maar meestal geheimzinnig zacht. Elke keer word ik opnieuw geraakt zoals ze als een liefdevolle moeder mijn hart omhelst. We zijn verbonden.

‘Nachtuiltje?’ Ik wrijf mijn ogen open en glimlach want ik ben ook een nachtuiltje. Met mijn slapende kop had ik meteen mijn wijze brilletje opgezet om alles te verklaren. Dat het Leeuwenbekje symbool staat voor de liefde voor de wetenschap vond ik er op het internet toevallig bij.

‘Moeder Natuur, de grapjas, wat heeft ze me nog meer te vertellen. Ik zal mijn bekje sluiten.’