woensdag 18 februari 2015

FATIMA DE POES, een bereisde moslima zonder hoofddoekje


‘Lieve kijkbuiskinderen, vandaag is in het grote dierenbos Fatima de Poes aangekomen. Ze is een bereisde moslima zonder hoofddoekje. Ze staat open voor de dieren in het bos, maar ze is ook een kat. Als het haar niet bevalt, slaat ze van zich af. En zo hoort dat.

‘Hallo Fatima waar kom je vandaan?’ Boegroet Margaretha Bontekoe.
‘Ik kom uit Marokko maar in ben geadopteerd door Nederlandse ouders. Ik kan me slechts vaag herinneren waar mijn biologische moeder vandaan komt. In mijn dromen voel ik de hitte door mijn haren en ruik ik de zilte zee. Mijn huis is een kartonnen doos met een slecht sluitend deurtje. Af en toe krijg ik een bord vol met gekookte vis dat ik opschrok als een kind uit Afrika.’
‘Och arm weeskind, kom maar in mijn vrouwenhuis wonen?’ blaat Margaretha Bontekoe zacht.
Terwijl Fatima de poes vleiend langs de grote kop van Margaretha Bontekoe strijkt, komt juffrouw Ooievaar aangevlogen en snatert berispend:
‘Margaretha… we moeten haar op Ebola controleren!’
Fatima de Poes kijkt juffrouw Ooievaar verbluft aan. Ze vindt haar maar een arrogante vogel en likt achteloos haar haren recht. Ze schrikt op als Martha de Hamster haar zus Myra achter een boom vandaan trekt.
‘Een boa? Hoor je dat Myra? De nieuwe bosbewoner draagt een boa met veren!’
‘Maar Martha, een boa heeft geen veren!’
‘Echt niet, waarom moeten we haar boa dan controleren?’ Martha de Hamster kijkt haar zuster Myra opeens verschrikt aan. ‘Je bedoelt een boa, een echte boa?’

Juffrouw Ooievaar zucht geïrriteerd en geeft Zoef de Haas de opdracht om de dierendokter Meindert het Paard te halen. Margaretha Bontekoe kauwt afwachtend op een grassprietje. Martha en Myra de hamsters kibbelen op een veilige afstand. En de poes? Fatima de Poes kijkt vermoeid voor zich uit.

‘Is hier wat te fixen?’ roepen Ed en Willem Bever zwaaiend met hun waterpomptang. ‘Een slecht sluitend deurtje hebben wij zo gepiept…’ ‘Ha ha, gepiept, vat je ‘m Ed?’
‘Dieren, dieren… we moeten haar op Ebola controleren!’ kleppert juffrouw Ooievaar er boven uit.
‘Een boot… ze is een bootvluchteling!’ piept Martha de Hamster beknepen in haar zusters oor.
‘Martha…’ zust Myra, ‘onze grootouders Goudhamster kwamen uit Syrië. Syrië is een land in het Midden Oosten en Marokko is een land uit Afrika.’
‘Het is zoals het is…’ herkauwt Margaretha Bontekoe.
‘Vis uit Afrika, hatsekidee, dat wordt lekker smikkelen en smullen.’ brult Luwieke de Vos.

‘Als daar maar geen kwik in zit,’ mompelt Stoffel de Schildpad argwanend, ‘ik voel me zo appelig.’

De voorheen zo vredelievende dieren uit het grote dierenbos zijn uit het lood geslagen. Hun eigen kleine wereld is opeens angstaanjagend groot geworden met zoveel informatie van buitenaf. Zelfs Meindert het Paard galoppeert hinnikend de menigte binnen en onderzoekt Fatima de Poes zonder af te wachten op haar goedkeuring. Als de check-up niks schrikbarends oplevert, durven de dieren dichter bij Fatima de Poes te komen met Stoffel de Schildpad voorzichtig op de achterhoede.

‘En ik dan? miauwt Fatima, ‘is er om mijn mening gevraagd? Ik zocht alleen maar een plekje in de zon om even uit te rusten. Ik hoef geen nieuw onderkomen. Ik ben een nomade. Ik ben thuis waar mijn hart is.’

Er valt een beschamende stilte. Fatima de Poes kromt haar rug bij zoveel muisstille gezichten. Ze blaast en briest en slaat wild naar de dieren om haar heen. Ze is een bereisde moslima zonder hoofddoekje maar ze is ook een kat. Als het haar niet bevalt, slaat ze van zich af. En zo hoort dat.

En dan nu knus naar jullie warme nestjes en denk er om… oogjes dicht en snaveltjes toe. Slaap lekker.

fabeltjeskrant

1 opmerking:

  1. Wat menselijk... en ik die dacht dat dieren veel simpeler met elkaar omgingen... :*

    BeantwoordenVerwijderen