Als ik ’s middags besluit een minuscuul stukje van het uitgestrekte land te bewandelen neem ik voor de zekerheid mijn mobiel mee. Je weet maar nooit. Op mijn trouwe loopschoenen besluit ik van het geitenpad af te wijken en eens dwars over de berg naar de top te lopen. Over rollende stenen en rotsspleten bereik ik de top. Terwijl de wind over de berg giert kijk ik naar het dorre landschap en enkele stekelige struiken. Ik zoek de perfecte steen om even op uit te rusten. Zigzaggend tussen de rotsen stap ik op een schijnbaar dode tak. In één splitseconde boort de doorn van minimaal 5 cm dwars door de zool van mijn schoen. Ik zag het gebeuren maar ik kon er niets aan doen. Auw! Een mooie rots met uitzicht heeft plotseling geen prioriteiten meer. Met een klein en wankel exemplaar neem ik genoegen.
Ik voel de doorn in mijn voet zitten dus moet ik de veter helemaal uit mijn schoen trekken. Oh my God… als ik maar niet ga flauwvallen. Zal ik mijn ogen dicht doen of om hulp roepen in de middle of nowhere? Hysterisch kijk ik op mijn mobiel… geen bereik… alleen voor noodoproepen. Dit is toch een noodgeval? Het duizelt me. Kom op Corien, je kan het! Al strompel ik van de berg af, overleven zal ik…
Voorzichtig trek ik mijn gespietste voet uit mijn schoen en zie ik de doorn ruim een centimeter door de binnenkant steken. Niet naar mijn verminkte voet kijken, eerst survivallen! Met een steen probeer ik de doorn terug te duwen maar het lukt niet.
Plotseling komt er iets oers omhoog borrelen. Als het niet van binnen kan, dan van buiten… Ik duw zo hard ik kan met twee duimen in het rubber naast de afgebroken doorn in de onderkant van mijn schoen. Het lukt me om een puntje van de doorn tussen mijn tanden te krijgen. Kom op zeg, het moet… De spieren in mijn kaken zijn de sterkte in mijn lijf, verzin ik terplekke. Na drie pogingen krijg ik de doorn eruit, me Jane!
Opgelucht trek ik mijn sok uit, dit kan ik nu ook wel aan… Bloed? Tot op het bot geraakt? Als ik mijn ogen opsla en mijn wapperende haren in de lucht gooi ontdek ik een minuscuul gaatje, verder niks, nope, nada…
Geen opmerkingen:
Een reactie posten