AAN HET EINDE VAN DE REGENBOOG

Van de week kwam ik ergens op een site terecht waar schrijvers geld verdienen door een stuk of wat artikelen te schrijven. Ik was meteen geïnteresseerd. Met eurotekens in mijn ogen liet ik mij meevoeren al graaiend in de materie. Op het puntje van mijn stoel zag ik mezelf al schrijvend rijk worden.

Terwijl ik begin te lezen ontdek ik al snel dat het om de advertenties draait. ‘Jammer, daar heb ik een hekel aan.’ Ik leun een beetje achterover. Ik wrijf in mijn ogen maar de eurotekens blijven op mijn netvlies plakken.  Gedreven worstel ik me door het geldbeluste onderwerp.

Ik begrijp dat bij elke tekst die ik plaats Google voor mij passende advertenties zal neerzetten. Als bezoekers op zo’n advertentie klikken ga ik geld verdienen. Om veel te verdienen moet ik schrijven op een site die vaak wordt bekeken. Klinkt logisch. Alleen is de site die het meest wordt bezocht een soort bibliotheek. Op www.infonu.nl. worden uitsluitend informatieve artikelen geplaatst. Dat betekent dat ik zonder toeters en bellen moet schrijven.

Ik denk even terug aan de manier van schrijven zoals ik vroeger deed. Als een volhardend wetenschapper schreef ik recensies van boeken of teksten over gezondheid. Het heeft nogal lang geduurd voordat ik in de gaten had dat ik daar moe van werd. Ik ging ervan in mijn hoofd zitten en raakte mezelf kwijt.
Alleen als bioloog zou ik informatief kunnen schrijven. De natuur is zoals het is en haar puurheid heeft mijn toegevoegde poespas niet nodig.

Inmiddels hang ik uitgezakt in mijn stoel. Om 5 euro per maand te verdienen met het plaatsen van één artikel moeten er 1000 bezoekers mijn tekst willen lezen. Ik begrijp dat het nodig is omdat niet iedereen op een bijgeleverde advertentie van Google zal klikken.  Hoe kom ik aan zoveel lezers? Ik mag al blij zijn als ik 100 bezoekers tref. Zelfs een vetpot van 0,50 cent per maand kan ik dan op mijn buik schrijven.

De eurocenten vallen van mijn netvlies. Ik strijk door mijn verwarde haar als ik denk dat bijna iedereen zo’n programmaatje heeft die advertenties blokkeert.  Er valt niks aan te klikken en er blijft voor mij dus 0,0 cent over.

Daar gaat mijn gouden pot aan het einde van de regenboog. Het enige wat er overblijft is mijn passie voor schrijven die ik elke keer op mijn eigen manier kan inkleuren.

Gefascineerd door de magie van woorden groei ik verder op mijn weg. Met kinderlijke verwachting loop ik verder, soms om even stil te staan maar meestal jubel ik uitgelaten voor me uit.