Zoals jullie weten heb ik het niet makkelijk gehad. Mijn moeder vertelde me dat ik in een koeienstal geboren werd en ondanks de barre omstandigheden werd ik vorstelijk begroet. Al die aandacht was best wel leuk maar daar verwachtte iedereen ook veel voor terug.
In het begin snapte ik dat niet zo goed. Ik was een vrolijk kind en iedereen wilde vrienden zijn en allerlei leuke dingen met me doen. Als ik de mensen aanraakte, viel er altijd een enorme stilte. Dat was best wel beangstigend als je nagaat hoeveel mensen mij volgden.
Ook later toen ik volwassen was gebeurde het regelmatig dat er mensen spontaan voor mij op de grond vielen. Daar schrok ik wel van dus zakte ik door mijn knieën en ondersteunde ik hun leed zodat ze samen met me op konden lopen.
Omdat ik werd gebombardeerd tot een of ander belangrijk persoon waren er ook tal van mensen die vreselijk jaloers waren. Heel bizar want ik kon er ook niks aan doen. Dus zocht ik een aantal vrienden uit waar ik regelmatig mee kon kletsten.
Helaas was zoveel aangeboren onschuld en liefde voor mijn medemens iets totaal ongrijpbaars. Alsof het onbegrip van deze groep mensen uit míjn lijf geslagen moest worden. Lieve volgers, ik weet dat jullie dat niet wilden en in shock raakte toen ik jong werd vermoord.
Daarom kan ik het niet laten om nog steeds in jullie hoofden rond te dwalen en dat spijt me. Immers zijn jullie net zoals ik was; slechts een deeltje van het grote geheel. We worden althans allemaal onschuldig geboren.
Alsjeblief, ik wil dat jullie me niet meer op een voetstuk plaatsen. Laat eenieder zijn of haar mooie weg bewandelen met de kracht vanuit jullie eigen hart. Wees niet bang en treur niet als ik mijn FB-pagina ophef. Laat me los zodat ik verder kan zweven net zoals ik jullie vrijheid wens.
In Gods naam, vanuit mijn hart...
Fijne kerstdagen,
JEZUS
Geen opmerkingen:
Een reactie posten